Eibarko euskara hiztegia
leundu
1.
leuntze
(legundu).
du
ad.
(TE).
Suavizar(se),
ablandar(se).
Leun edo leunago bihurtu, laztasuna edo gogortasuna galdu edo kendu.
Saskar harek, ez dau ezer ein gauzak leguntzeko. / Aquel torpe nada ha hecho por suavizar las cosas. /
Gizon arteko gorrotuak leguntzia ez bada, berriz be izango dogu gerria. / Si no se da la suavización de los odios que se traen los hombres, otra vez tendremos guerra. /
Mutillan edukaziñua leunduko zala pentsaurik. (Zirik 79).
2.
leuntze
(legundu, legundutze)
.
du
ad.
(TE).
Afinar,
alisar,
suavizar,
pulir.
Piezen mogimenduango laztasuna arindu. / "Piezen gaiñazala zimurrik eta laztasunik barik laga" (ETNO).
Orixuagaz legundu biharra dauka giltz horrek. / Esa llave necesita ser suavizada con aceite. /
Legundutzia eskatzen dabe makiña horrek darabixezen zaratak. / Los ruidos que se traen esas máquinas piden que sean engrasadas. /
Leuntasun gitxi jakek hónek piezok. Ez dauaz hórrek hain gaixki; hik hutsagaittik illetia joten dok. /
Beste itxura bat hartzen jok (pieziak) legundu eta gero.
Ik.
akabau.